کارلادان در قدیم یکی از روستاهای ماربین به حساب می آمد ولی در سال ۱۳۶۲ از خمینی شهر که همان ماربین باستاتی است جدا و به اصفهان ملحق شد.

در لغت‌نامه دهخدا ذیل واژه«کارلادان» چنین آمده‌است: محله‌ای است به اصفهان که منارجنبان‌ها در آن واقع است. محله کارلادان محله ای مشترک بین منطقه ناژوان و  منطقه 9 شهرداری اصفهان و در خیابان آتشگاه بین محله‌های نصرآباد و آشنستان قرار دارد.

نام اصلی این محل، گارلادان بود اما در زمان سلطنت پهلوی اول، به کارلادان تبدیل شد. «در ضلع شمالی خیابانی که از اصفهان به سمت نجف ­آباد می‌رود (آتشگاه)، به فاصله­ تقریباً شش کیلومتری شهر، قریه­ کارلادان قرار دارد که مردم، آنجا را کالادان می‌گویند و جزو قسمت جنوبی ماربین محسوب می‌شود. اراضی این قسمت بلوک ماربین، اکثراً باغ بود و همه نوع میوه در آن کشت می‌شد» (الإصفهانی، 309:1368).

جابری انصاری می‌نویسد: مادی کارلادان، پنجاه و دو سهم از آب زاینده ­رود را برداشته که قریه­ کارلادان از هفت سهم آن مشروب می‌شود (جابری انصاری، 422:1378).

یکی از بناهای تاریخی جالب اصفهان، بنای منارجنبان است که در کارلادان قرار دارد و مناره­ های آن چنان نصب شده که اگر یکی از آن دو را حرکت دهند، دیگری نیز به جنبش درمی ­آید. این بنا شامل صحن و ایوان و دو مناره است. در زیر ایوان، قبری است از یکی از عرفای قرن هفتم و اوائل قرن هشتم به نام عمو عبدالله که به فحوای کتیبه­ آرامگاهش، شیخ زاهد و پرهیزکاری بوده است. علت حرکت دو مناره­  طرفین ایوان نیز مسأله­  فیزیکی به نام رزونانس یا همنوایی است که در سایر مناره­ ها نیز مشاهده شده ­است.

در این بنا هیچ تاریخی که دلالت بر شروع و خاتمه­ ساختمان داشته باشد، وجود ندارد. فقط سنگ مزار عموعبدالله، تاریخ وفات وی را به سال 716 ه.ق نشان می ­دهد (مهدوی، 1384: 320 و رفیعی مهرآبادی: 1352: 818-816). در مورد عمو عبدالله داستانی در بین مردم این محل وجود دارد (رک: هفته نامه­ی اصفهان زیبا، اردیبهشت 85، شماره­اول).

سبک ساختمان این ایوان که تزیینات کاشی­کاری نیز دارد، سبک بناهای قرن هفتم (سبک مغولی) است و کاشی­ های لاجوردی رنگ به شکل ستاره­ چهار پر در فواصل مختلف و اشکال دیگری که به شکل کثیرالأضلاع و به رنگ فیروزه­ ای است، دو لنگه­ طاق و اطراف ایوان را زینت می‌دهند (هنرفر، 1350: 279).

نام ­خانوادگی­ هایی مثل نصر اصفهانی در این محل زیاد است. عوام در وجه­ تسمیه­ این نام ­خانوادگی می‌گویند که در زمان زردشتیان، دو برادر بودند به نام ­های نصر و زند که در دو طرف مسیر جادهی اصفهان- نجف ­آباد فعلی در همین منطقه سکونت داشتند. ساکنان مقابل بنای منارجنبان، نام نصر را برای خود انتخاب کرده بودند و در طرف مقابل، خمینی­شهر و نجف­ آباد، نام زند را برگزیدند.