کارلادان در قدیم یکی از روستاهای ماربین به حساب می آمد ولی در سال ۱۳۶۲ از خمینی شهر که همان ماربین باستاتی است جدا و به اصفهان ملحق شد.
در لغت‌نامه دهخدا ذیل واژه«کارلادان» چنین آمده‌است: محله‌ای است به اصفهان که منارجنبان‌ها در آن واقع است. محله کارلادان محله ای مشترک بین منطقه ناژوان و منطقه 9 شهرداری اصفهان و در خیابان آتشگاه بین محله‌های نصرآباد و آشنستان قرار دارد.
نام اصلی این محل، گارلادان بود اما در زمان سلطنت پهلوی اول، به کارلادان تبدیل شد. «در ضلع شمالی خیابانی که از اصفهان به سمت نجف آباد می‌رود (آتشگاه)، به فاصله تقریباً شش کیلومتری شهر، قریه کارلادان قرار دارد که مردم، آنجا را کالادان می‌گویند و جزو قسمت جنوبی ماربین محسوب می‌شود. اراضی این قسمت بلوک ماربین، اکثراً باغ بود و همه نوع میوه در آن کشت می‌شد» (الإصفهانی، 309:1368).
جابری انصاری می‌نویسد: مادی کارلادان، پنجاه و دو سهم از آب زاینده رود را برداشته که قریه کارلادان از هفت سهم آن مشروب می‌شود (جابری انصاری، 422:1378).
یکی از بناهای تاریخی جالب اصفهان، بنای منارجنبان است که در کارلادان قرار دارد و مناره های آن چنان نصب شده که اگر یکی از آن دو را حرکت دهند، دیگری نیز به جنبش درمی آید. این بنا شامل صحن و ایوان و دو مناره است. در زیر ایوان، قبری است از یکی از عرفای قرن هفتم و اوائل قرن هشتم به نام عمو عبدالله که به فحوای کتیبه آرامگاهش، شیخ زاهد و پرهیزکاری بوده است. علت حرکت دو مناره طرفین ایوان نیز مسأله فیزیکی به نام رزونانس یا همنوایی است که در سایر مناره ها نیز مشاهده شده است.
در این بنا هیچ تاریخی که دلالت بر شروع و خاتمه ساختمان داشته باشد، وجود ندارد. فقط سنگ مزار عموعبدالله، تاریخ وفات وی را به سال 716 ه.ق نشان می دهد (مهدوی، 1384: 320 و رفیعی مهرآبادی: 1352: 818-816). در مورد عمو عبدالله داستانی در بین مردم این محل وجود دارد (رک: هفته نامهی اصفهان زیبا، اردیبهشت 85، شمارهاول).
سبک ساختمان این ایوان که تزیینات کاشیکاری نیز دارد، سبک بناهای قرن هفتم (سبک مغولی) است و کاشی های لاجوردی رنگ به شکل ستاره چهار پر در فواصل مختلف و اشکال دیگری که به شکل کثیرالأضلاع و به رنگ فیروزه ای است، دو لنگه طاق و اطراف ایوان را زینت می‌دهند (هنرفر، 1350: 279).
نام خانوادگی هایی مثل نصر اصفهانی در این محل زیاد است. عوام در وجه تسمیه این نام خانوادگی می‌گویند که در زمان زردشتیان، دو برادر بودند به نام های نصر و زند که در دو طرف مسیر جادهی اصفهان- نجف آباد فعلی در همین منطقه سکونت داشتند. ساکنان مقابل بنای منارجنبان، نام نصر را برای خود انتخاب کرده بودند و در طرف مقابل، خمینیشهر و نجف آباد، نام زند را برگزیدند.
